الگوهای گذران وقت سالمندان ایرانی و هم بسته های اقتصادی اجتماعی آن

اهداف الگوهای گذران وقت ازیک سو بر سلامت و کیفیت زندگی سالمندان و ازسوی دیگر بر تفاوت‏های بافتاری هر جامعه در الگوهای گذران وقت تأثیر می گذارد. براین اساس هدف مقاله حاضر بررسی الگوهای گذران وقت سالمندان ایرانی و عوامل اجتماعی و جمعیت شناختی مؤثر بر آن است. مواد و روش ها در این مطالعه الگوهای گذران وقت و عوامل اقتصادی و اجتماعی مؤثر بر آن با استفاده از تحلیل ثانویه داده‏های پیمایش گذران وقت ایرانی ها بررسی شد که در سال 1388 مرکز آمار ایران به شیوه نمونه‏گیری دومرحله‏ای طبقه بندی شده گردآوری کرده بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را 3516 سالمند 60 ساله و بیشترِ ساکن نقاط شهری کشور تشکیل می دادند. داده های حاصل از این تحقیق با روش های آماری توصیفی تحلیلی نظیر تحلیل واریانس و طبقه بندی چندگانه تجزیه وتحلیل شد. یافته ها یافته‏های مطالعه نشان داد بیشترین میانگین گذران وقت سالمندان ایرانی به ترتیب نگهداری و مراقبت شخصی، فعالیت های فراغتی، کار و خدمات خانگی بدون دستمزد، فعالیت‏های مذهبی، فعالیت های اجتماعی داوطلبانه و درنهایت فعالیت های دستمزدی شغلی است. این الگوها در میان گروه های مختلف اجتماعی تفاوت معناداری داشت.  نتیجه گیری نتایج تحلیل چندمتغیره نشان داد سن، جنسیت، وضعیت فعالیت، وضعیت اقتصادی، سطح تحصیلات، ترتیبات زندگی و وضعیت معلولیت و ناتوانی مهم ترین و قوی ترین متغیرهای اثرگذار بر الگوهای گذران وقت سالمندان ایرانی محسوب می شود.